Poniedziałek – 30.07.12

Niestety, poranna dżdżysta pogoda zniechęciła mnie do ponownego wejścia do parku. Po śniadaniu ruszamy w drogę.

Plan naszego safari.

Na dziś plan przewiduje przejechanie około 180 km z Bharatpur (punkt I) do Jaipur (punkt J). Mniej więcej w połowie drogi zbaczamy nieco z głównej trasy w kierunku miejscowości Abhaneri. Znajduje się tam niesamowita studnia Chand Baori:

Studnia Chand Baori. Abhaneri. Indie.

W Abhaneri, obok studni, jest też świątynia Harshshat Mata. Pokryta jest płaskorzeźbami podobnymi do tych w Khajuraho:

Płaskorzeźby na świątyni Harshshat Mata. Abhaneri. Indie.

Akurat trafiliśmy na ceremonię składania ofiary. Pani nie ma nic przeciwko robieniu zdjęć. Więc robię:

W świątyni Harshshat Mata. Abhaneri. Indie.

Opuszczamy Abhaneri i w drogę. Zachęcony ciekawymi ujęciami staram się „łapać” scenki z indyjskiego życia:

Z trasy Abhaneri – Jaipur. Indie.

A oto typowa indyjska ciężarówka. Ma wszystkie niezbędne elementy, tj. „frędzelki” – jak nam powiedział Singh – to na szczęście, napis „BLOW HORN” (żeby była jasność, że kierowca nie obrazi się, jak wyżyjemy się na nim klaksonem), no i oczywiście bardzo czytelną tablicę rejestracyjną. Do tego ozdoby w postaci odpowiednio przyciętych i pomalowanych blaszek:

Typowa indyjska ciężarówka.

Około 13.30 wjeżdżamy do Jaipur. Od razu widać, że to miasto-warownia. Jedziemy kilka kilometrów w górę wąskimi uliczkami otoczonymi z obu stron zabytkową zabudową. Co chwilę mijamy bramy, wartownie, warownie. Oj, to musiała być potęga:

Jaipur. Indie.

Safari dzień trzynasty - Jaipur dzień pierwszy

Jaipur (wym. Dźajpur) to duże miasto – ponad trzy mln mieszkańców, położone 431 m nad poziomem morza, założone w 1727 roku przez Maharadżę Sawai Jai Singh II.

Dziś po południu mamy zamiar zrobić tu zakupy, a jutro zwiedzić Amber Fort i Pałac na wodzie. Dlatego po zakwaterowaniu w hotelu „Man Sagar” jedziemy do tej części miasta, która nazywana jest tu „marketem”, a w rzeczywistości jest po prostu ulicą z mnóstwem sklepików po obu stronach. Po drodze mijamy Pałac wiatrów (Hawa Mahal) i kilka innych zabytków:

Hawa Mahal (Pałac wiatrów). Jaipur. Indie.

Jaipur. Indie.

Niestety, ruch na ulicy zwanej „marketem” nie jest wstrzymany (jak to zapewne zrobiono by w mieście europejskim). Ogromny hałas i mało komfortowe (jak dla mnie) warunki spacerowania po tej ulicy nie sprzyjały zakupom i w efekcie dość szybko stamtąd uciekliśmy, ale nabyłem tam sobie oryginalne indyjskie ubranko (spodnie i koszulę z białego płótna), w którym spędziłem większą część pozostałych do końca wyprawy dni.

Po powrocie do hotelu – jak zwykle – archiwizowanie „urobku”, zwłaszcza że następnego dnia rano czeka nas przejażdżka na słoniach, więc sprzęt musi być przygotowany. Dobranoc.